چای سبز در مقابل چای سیاه: کدام یک بهتر است؟
چای سبز و چای سیاه فواید سلامتی مشابهی دارند، مانند افزایش هوشیاری و محافظت از سلامت قلب. در حالی که هر دو دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند، تفاوت هایی در اجزای آنها وجود دارد.
چای مورد علاقه مردم در سراسر جهان است. چای سبز و سیاه هر دو از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می شوند.
تفاوت اصلی بین این دو این است که چای سیاه اکسیده می شود و چای سبز اکسیده نمی شود.
برای تهیه چای سیاه، ابتدا برگ ها را غلت می دهند و سپس در معرض هوا قرار می دهند تا فرآیند اکسیداسیون آغاز شود. این واکنش باعث می‌شود که برگ‌ها قهوه‌ای تیره شوند و طعم افزایش یافته و تشدید شود.
از سوی دیگر، چای سبز برای جلوگیری از اکسیداسیون فرآوری می شود و بنابراین رنگ آن بسیار روشن تر از چای سیاه است.
این مقاله تحقیقات پشت چای سبز و سیاه را بررسی می کند تا مشخص کند کدام یک سالم تر است.
خواص مشترک چای سبز و سیاه
در حالی که چای سبز و سیاه متفاوت هستند، ممکن است برخی از خواص آنها یکسان باشند.
می تواند از قلب شما محافظت کند
چای سبز و سیاه هر دو غنی از گروهی از آنتی اکسیدان های محافظ به نام پلی فنول هستند.
به طور خاص، آنها حاوی فلاونوئیدها، زیرگروهی از پلی فنول ها هستند.
با این حال، نوع و مقدار فلاونوئیدهای موجود در آنها متفاوت است. به عنوان مثال، چای سبز حاوی مقدار بسیار بالاتری از اپی گالوکاتچین-3-گالات (EGCG) است، در حالی که چای سیاه منبع غنی از تافلاوین است.
تصور می شود که فلاونوئیدهای موجود در چای سبز و سیاه از قلب شما محافظت می کنند.
یک مطالعه حیوانی نشان داد که چای سبز و سیاه به طور یکسان در جلوگیری از تشکیل پلاک عروق خونی به میزان 26 درصد در کمترین دوز و تا 68 درصد در بالاترین دوز مؤثر هستند.
این مطالعه همچنین نشان داد که هر دو نوع چای به کاهش کلسترول LDL (بد) و تری گلیسیرید کمک می کنند.
علاوه بر این، دو بررسی که بیش از 10 مطالعه کیفی را بررسی کردند، نشان دادند که نوشیدن چای سبز و سیاه می تواند فشار خون شما را کاهش دهد.
علاوه بر این، بررسی دیگری از مطالعات چای سبز نشان داد افرادی که 1 تا 3 فنجان چای سبز در روز می‌نوشیدند به ترتیب 19% و 36% خطر حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش دادند، در مقایسه با افرادی که کمتر از 1 فنجان چای سبز در روز می‌نوشیدند.
به طور مشابه، نوشیدن حداقل 3 فنجان چای سیاه می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا 11 درصد کاهش دهد.
ممکن است عملکرد مغز را تقویت کند
چای سبز و سیاه هر دو حاوی کافئین هستند که یک محرک شناخته شده است.
چای سبز حاوی کافئین کمتری نسبت به چای سیاه است - حدود 35 میلی گرم در هر فنجان (230 میلی لیتر) در مقایسه با 39 تا 109 میلی گرم برای همان وعده چای سیاه .
کافئین با مسدود کردن انتقال دهنده عصبی بازدارنده آدنوزین، سیستم عصبی شما را تحریک می کند. همچنین به آزادسازی انتقال دهنده های عصبی تقویت کننده خلق و خو مانند دوپامین و سروتونین کمک می کند.
در نتیجه، کافئین می تواند هوشیاری، خلق و خو، هوشیاری، زمان واکنش و یادآوری کوتاه مدت را افزایش دهد.
چای سبز و سیاه همچنین حاوی اسید آمینه L-theanine هستند که در قهوه وجود ندارد.
تصور می‌شود که ال تیانین از سد خونی مغزی عبور می‌کند و باعث آزاد شدن یک انتقال‌دهنده عصبی بازدارنده در مغز به نام گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می‌شود که حالتی آرام اما هوشیار را به همراه می‌آورد.
در عین حال، ترشح هورمون های تقویت کننده خلق و خوی دوپامین و سروتونین را ترویج می کند.
گمان می رود که ال تیانین اثرات کافئین را متعادل کند. ترکیب این دو ماده حتی ممکن است هم افزایی باشد، زیرا یک مطالعه نشان داد افرادی که L-theanine و کافئین را با هم مصرف می‌کنند، توجه بهتری نسبت به زمانی که هر یک به تنهایی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
به طور کلی، L-theanine در چای سبز کمی بیشتر از چای سیاه وجود دارد، اگرچه مقادیر آن می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.
هم چای سبز و هم چای سیاه جایگزین های عالی برای قهوه برای کسانی هستند که می خواهند خلق و خوی خود را بدون بی قراری مشخص قهوه بهبود بخشند.
خلاصه
چای سبز و سیاه حاوی پلی فنول هایی هستند که اثرات آنتی اکسیدانی قوی دارند و به طور بالقوه خطر بیماری قلبی را کاهش می دهند. همچنین، هر دو دارای کافئین برای افزایش هوشیاری و تمرکز و L-theanine هستند که استرس را از بین می برد و بدن شما را آرام می کند.
چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان قوی EGCG است
چای سبز منبع عالی آنتی اکسیدان قوی اپی گالوکاتچین-3-گالات (EGCG) است.
اگرچه چای سبز حاوی پلی فنول های دیگری مانند کاتچین و اسید گالیک است، EGCG به عنوان قوی ترین و احتمالا مسئول بسیاری از مزایای سلامتی چای سبز در نظر گرفته می شود.
در اینجا لیستی از مزایای احتمالی EGCG در چای سبز آمده است:
سرطان : مطالعات لوله آزمایش نشان داده است که EGCG موجود در چای سبز می‌تواند از تکثیر سلول‌های سرطانی جلوگیری کرده و باعث مرگ سلول‌های سرطانی شود.
بیماری آلزایمر : EGCG ممکن است اثرات مضر پلاک‌های آمیلوئیدی را که در بیماران آلزایمر انباشته می‌شوند کاهش دهد.
ضد خستگی : یک مطالعه نشان داد که موش‌هایی که نوشیدنی حاوی EGCG مصرف می‌کردند، در مقایسه با موش‌هایی که آب آشامیدنی داشتند، زمان شنای طولانی‌تری قبل از خستگی داشتند.
محافظت از کبد : نشان داده شده است که EGCG باعث کاهش رشد کبد چرب در موش هایی می شود که از رژیم غذایی پرچرب استفاده می کنند.
ضد میکروبی : این آنتی اکسیدان می تواند به دیواره های سلولی باکتری آسیب برساند و حتی ممکن است انتقال برخی ویروس ها را کاهش دهد.
آرامش بخش : ممکن است با گیرنده های مغز شما تعامل داشته باشد تا اثر آرام بخشی بر بدن شما اعمال کند.
اگرچه بیشتر تحقیقات در مورد EGCG در چای سبز در مطالعات آزمایشگاهی یا روی حیوانات انجام شده است، یافته‌ها به مزایای طولانی گزارش شده نوشیدن چای سبز اعتبار می‌بخشد.
خلاصه
چای سبز حاوی EGCG، آنتی اکسیدانی است که مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده است که می تواند با سرطان و سلول های باکتریایی مبارزه کند و از مغز و کبد شما محافظت کند.
چای سیاه حاوی تیافلاوین های مفید است
تیافلاوین ها گروهی از پلی فنول ها هستند که منحصر به چای سیاه هستند.
آنها در طول فرآیند اکسیداسیون تشکیل می شوند و 3-6٪ از تمام پلی فنول های موجود در چای سیاه را نشان می دهند.
به نظر می رسد تیافلاوین فواید بسیاری برای سلامتی ارائه می دهد - همه به توانایی آنتی اکسیدانی آنها مربوط می شود.
این پلی فنول ها می توانند از سلول های چربی در برابر آسیب رادیکال های آزاد محافظت کنند و ممکن است از تولید آنتی اکسیدان طبیعی بدن شما حمایت کنند.
علاوه بر این، آنها ممکن است از قلب و عروق خونی شما محافظت کنند.
یک مطالعه حیوانی نشان داد که تافلاوین ها می توانند خطر تشکیل پلاک در رگ های خونی را با کاهش التهاب و افزایش در دسترس بودن اکسید نیتریک، که به گشاد شدن رگ های خونی شما کمک می کند، کاهش دهند.
علاوه بر این، نشان داده شده است که تافلاوین ها به طور قابل توجهی سطح کلسترول و قند خون را کاهش می دهند.
آنها حتی ممکن است باعث تجزیه چربی شوند و به عنوان یک کمک بالقوه برای مدیریت چاقی توصیه شده اند.
در واقع، تافلاوین های موجود در چای سیاه ممکن است همان ظرفیت آنتی اکسیدانی پلی فنول های چای سبز را داشته باشند.
خلاصه
تیافلاوین ها منحصر به چای سیاه هستند. از طریق اثرات آنتی اکسیدانی خود، ممکن است عملکرد عروق خونی را بهبود بخشند و از کاهش چربی حمایت کنند.
بین چای سبز و سیاه کدام یک را باید بنوشید؟
چای سبز و سیاه فواید مشابهی دارند.
در حالی که آنها در ترکیب پلی فنول خود متفاوت هستند، ممکن است همان اثرات مفیدی را بر عملکرد عروق خونی داشته باشند.
بیشتر تحقیقات نشان می دهد که چای سبز دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی تری نسبت به چای سیاه است، اما یک مطالعه نشان داد که چای سبز و سیاه دارای ظرفیت آنتی اکسیدانی یکسانی هستند.
اگرچه هر دو حاوی کافئین هستند، اما چای سیاه معمولاً مقدار بیشتری دارد - سبز را انتخاب بهتری برای افراد حساس به این محرک می کند. علاوه بر این، چای سبز حاوی L-theanine بیشتری است، اسید آمینه ای که آرام بخش است و می تواند اثرات کافئین را متعادل کند.
با این حال، اگر به دنبال تقویت کننده کافئین هستید که به اندازه قهوه قوی نباشد، چای سیاه می تواند گزینه خوبی برای شما باشد.
به خاطر داشته باشید که چای سیاه و سبز هر دو حاوی تانن هستند که می تواند به مواد معدنی متصل شود و ظرفیت جذب آنها را کاهش دهد. بنابراین، بهتر است چای بین وعده های غذایی مصرف شود.
خلاصه
چای سبز ممکن است مشخصات آنتی اکسیدانی کمی بهتر از چای سیاه داشته باشد، اما اگر می خواهید کافئین قوی داشته باشید، چای سیاه بهترین است.
خط پایین
چای سبز و سیاه فواید مشابهی برای سلامتی دارند، از جمله برای قلب و مغز.
در حالی که چای سبز ممکن است حاوی آنتی اکسیدان های قوی تری باشد، شواهد به شدت یک چای را بر دیگری ترجیح نمی دهند.
هر دو حاوی کافئین محرک و ال تیانین هستند که اثر آرام بخشی دارد.
به طور خلاصه، هر دو مکمل عالی برای رژیم غذایی شما هستند.
- جیم فیت
- 1402/11/16
0 نظر